สองร้อยหกสิบเจ็ด

การเดินทางกลับจากการขับรถเที่ยวมาทั้งวันเริ่มต้นอย่างสงบสุขดี—รถจี๊ปกระเด้งเบาๆ ไปตามเส้นทางดิน อากาศยังคงอบอวลไปด้วยไอความร้อนยามบ่ายแก่ๆ ฉันนั่งข้างเจมส์ มือข้างหนึ่งวางอยู่บนขอบโครงรถที่เปิดประทุน ปล่อยให้สายลมพัดปอยผมมาปรกหน้า ทุ่งหญ้าสะวันนาทอดยาวสุดลูกหูลูกตารอบตัวเรา เป็นสีทองและสีเขียวอยู่ภา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ